BIRАKIN IŞIĞINIZ YАNIK KАLSIN

Küçük bir kasabada genç bir adam ken­di işini kurdu. Adam dürüst ve dost canlısıydı, insanlar onu seviyorlardı. Kısа zаmаndа Amerika’nın bir ucundan diğerine uzanan bir mağazalar zinciri oluşturdu.
Bir gün hastalandı. Üç yetişkin çocuğunu yanına çağırdı ve onlara bir görev verdi.
İçinizden biri şirketimin başına geçecek. Hanginizin bunu hak ettiğine karar vermek için, her birinize birer dolar ve­re­ceğim. Birer dolarla ne alabiliyorsanız alacaksı­nız, ama bu akşam geri döndü­ğü­nüz­de, paranızla al­dı­ğı­nız şey hastahane odamı bir uç­tan bir uca dol­durmalı.
Çocuklar bu başarılı şirketi yönetme fırsatı karşısında heyecana kapıldılar.
Akşam geri döndüklerinde babaları sordu:
- Birin­ci çocuğum, bir dolarla ne yaptın?"
- Arkadaşımın çiftliğine gittim, bir dolarımı ver­dim ve iki balya saman aldım. Saman balyalarını ge­tirdi, açtı ve havaya savurmaya başladı. Oda bir an­da samanlarla dolmuştu. Ama biraz sonra samanların tamamı yere indi, ancak babanın söylediği gibi odayı bir uçtan öbür uca dolduramadı.

- Peki ikinci çocuğum, sen paranla ne yaptın?
- Yorgancıya gittim. İki tane yastık aldım. Yastıkları içe­ri getirdi, açtı ve tüyleri bütün odaya dağıttı. Za­man içinde bütün tüyler yere düştü, böylece oda yi­ne dolmamıştı.

- Sen üçüncü çocuğum, sen paranı ne yaptın?
- Dolarımın 50 centini çok de­ğerli bir şeye verdim. 20 centini şehrimizdeki iki yar­dım kurumuna bağışladım. 20 cent de kiliseye ver­dim. Böylece 10 centim kaldı. Bununla iki şey aldım. Çocuk elini cebine atıp bir kibrit kutusu ve bir mum çıkardı. İşığı kapatıp mumu yakınca oda mumun yaydığı ışıkla dolmuştu. Oda samanla veya tüyle değil, bir uçtan öbür uca ışıkla dolmuştu. Baba memnundu;

- Çok iyi oğlum. Bu şirketin başına sen geçeceksin, çünkü yaşam hakkında çok önemli bir şeyi, ışığını yaymayı biliyorsun. Bu çok güzel.