CЕNNЕТЕ HЕR ZАМАN ZЕNGİN GЕLМЕZ

Yoksul köylü ölmüştü, gözlerini açınca cennetin kapısında buldu kendini. Bir de zengin adam bekli­yordu sırada. Bir melek geldi, açtı cennetin kapısını. Önce zengin girdi içeri, bir bando sesi duyuldu ansızın kapının arkasından. Marşlar çalındı, şarkılar söylendi, sevinç çığlıkları attı cennettekiler. Kapı yine açıldı, sesler kesilince, köylü içe­ri girdi. Bir melek karşıladı onu,

- Hoş geldin köylü kardeş, dedi sadece. Yoksul köylü:

- Hani, nerede bando? Neden söylenmiyor marş­lar? Melekler neden dans etmiyor? Ne biçim iş bu? diye bağırdı. Zengin adam girince şarkılar söyle­di­niz, çalgılar çalarak karşıladınız. Ben yoksulum diye mi bu yapılanlar? Dünyada kalmadı mı yoksulluğum? Her­kes eşit değil midir cennette? Melek:

- Eşittir, dedi. Zengin de bir bizim için, yoksul da. Yalnız unut­ma köylü kardeş, her gün yüzlerce yoksul gelir cennete, ama zengin dediğin yüz yılda bir gelir.